Socjalizacja oznacza naukę bycia częścią społeczeństwa. Kiedy mówimy o kontaktach ze szczeniaczkami, oznacza to, że pomagamy im nauczyć się czuć się komfortowo jako zwierzę domowe w społeczeństwie ludzkim – społeczeństwie, które obejmuje wiele różnych rodzajów ludzi, środowisk, budynków, zabytków, hałasów, zapachów, zwierząt i innych psów.

Większość młodych zwierząt, w tym psy, w naturalny sposób przyzwyczaja się do codziennych rzeczy, które napotykają w swoim otoczeniu – dopóki nie osiągną określonego wieku. Kiedy osiągną ten wiek, w naturalny sposób stają się bardziej podejrzliwi wobec rzeczy, których jeszcze nie doświadczyli. Matka Natura jest mądra!
Ten naturalny rozwój związany z wiekiem pozwala młodemu szczeniakowi poczuć się komfortowo z codziennymi widokami, dźwiękami, ludźmi i zwierzętami, które będą częścią jego życia. Zapewnia to, że pies nie spędza życia skacząc ze strachu przy każdym dmuchającym liściu lub śpiewie ptaka. Późniejsze podejrzenia, które rozwiną się, zapewniają również, że zareaguje on zdrową dawką ostrożności na nowe rzeczy, które mogą być naprawdę niebezpieczne.

Jaki wiek jest najlepszy dla socjalizacji szczeniąt?

Szczenięta najbardziej akceptują nowe doświadczenia w wieku od 3 do 12 tygodni. Po tym wieku stają się znacznie bardziej ostrożne wobec wszystkiego, czego jeszcze nie spotkały. Od około 12 do 18 tygodni jest możliwość łatwej relacji towarzyskiej ze szczenięciem – a z każdym kolejnym tygodniem coraz trudniej jest skłonić szczeniaka do zaakceptowania i cieszenia się czymś, czego początkowo się obawia. Po 18 tygodniach jest to niezwykle trudne, a czasem niemożliwe, nauczyć psa polubienia czegoś nowego lub pomóc mu poczuć się komfortowo z czymś, co go przeraża.

Artykuł powstał przy współpracy z https://petportal.pl/  – porady dla właścicieli zwierząt.